عُمر و قنفذ در محشر

وقتی پیامبر(ص) را به معراج بردند به آن حضرت گفته شد:

خداوند تبارک و تعالی از سه چیز به تو خبر می دهد تا ببیند صبر

تو چگونه است؟پیامبر(ص)می گوید:به امر تو تسلیم هستم تا آنجا

که خدا می فرماید:

اما دخترت فاطمه من او را در کنار عرشم نگاه می دارم و به او

گفته می شود: خداوند تو را در میان خلق حاکم قرار داده است.

در باره ی کسی که به تو و اولادت ستم کرده هرچه می خواهی

حکم کن که من حکم تو را در باره ی آنان اجرا می کنم.او در عرصه ی

محشر حاضر می شود.

وقتی آنان که به او ظلم و ستم کردند حاضر می کنند حضرت دستور

می دهد آنان را به آتش جهنم ببرند و ظالم میگوید))ای حسرت بر آنچه

در پیشگاه خداوند از حد خود تجاوز کردم))وآرزو میکند که او را بار دیگر

برگردانند و ستمگر دستهای خود را به دندان می گیرد و می گوید((ای کاش

با پیامبر خدا راهی اتخاذ میکردم))((ای وای برمن!ای کاش فلانی را برای

خود دوست نمی گرفتم))و میگوید:تا وقتی نزد ما آمد میگوید))ای کاش بین من

و تو به قدر مشرق و مغرب فاصله بود . تو همنشین بدی بودی))((و آن روز این

سخنان شما را سود ندارد زیرا ستم کردید و شما در عذاب مشترک هستید))و ظالم

می گوید((خدایا تو بین بندگانت در آنچه با هم اختلاف می کردند حکم می کنی یا

حکم با دیگری است))؟به آنان گفته می شود:((آگاه باشید لعنت خدا بر ستمگران

است آنانکه مانع راه خداوند شدند و راه کج را اختیار کردند و آنان در آخرت کافر

هستند)).

اول کسی که در باره ی او حکم میشود محسن بن علی (ع)و قاتل اوست. سپس درباره ی

قنفذ که او و رفیقش عمر را می آورند و با تازیانه ی آتشین آن دو را می زنند که اگر

یکی از آن تازیانه ها به دریا ها زده شود از مشرق تا مغرب آن به جوش می آید و اگر

بر کوهها ی دنیا قرار بگیرد طوری پراکنده میشود که مانند خاکستر میگردد. با آن تازیانه

به آن دو نفر عمر و قنفذ زده میشود...

منبع:المحتضر،حسن بن سلیمان حلی

کلمات کلیدی: